Ես այսօր կարդացի Եզոպոսի առակներից մի քանիսը։ Եզոպոս, անտիկ աշխարհի առակախոս։ Նրանով է պայմանավորված համաշխարհային գրականության մեջ առակագրության զարգացումը՝ իբրև առանձին ժանրի։ Եզոպոսի մասին տեղեկությունները պատմական չեն։ Ամենաշատը ինձ դուր եկավ գյուղացին ու իր որդիները առակը։ Այս առակը նրա մասին էր որ մի գյուղացի մահանում էր, բայց ուզում էր որ իր որդիները դառնային լավ հողագործեր դրա համար նա ասաց որ նա իր խաղողի թփերից մեկի տակ գանձեր է պահել։ Նրա մահից հետո իր որդիները լավ փորեցին հողատարածքը։ Ոչ մի գանձ նրանք չգտան բայց այդ տարի լավ բերք ունեցան։ Այս Առակը  ցուցանե, որ աշխատանքը գանձ է մարդկանց համար: