Կատարյալ կյանքի մասին
Կար — չկար իմ մարդ կար, նա շատ հարուստ էր։ Նա ուներ լիքը տներ աշխարհի տարբեր կետերում, նա ուներ լիքը թանկարժեք ավտոմեքենաներ։ Նա կրում էր հայտնի ապրանքանիշերի հագուստ, նա ճամփորդում էր, երբ ուզում էր և ուր ուզում էր։ Նա չէր աշխատում, քանի որ նա այնքան հարուստ էր, որ Բրիտանիայի կառավարությունը պարտքով փող էր վերցնում իր մոտից։ Նա ճամփորդում էր միայն իր սեփական ինքնաթիռներով և ուղղաթիռներով։ Բայց նա չուներ ոչ ընկեր, ոչ էլ բարեկամ։ Լիքը մարդ համարում է այդպիսի կյանքը կատարյալ։ Մի անգամ նա գնաց իր ոսկու պահեստները ստուգելու և դուռը փակվեց իր վրա, այդ պահեստի դուռը շատ ծանր և պինդ էր, դա անհնար էր ջարդել։ Նա գոռում էր <Բացեք դուռը, փրկեք>, բայց նրան ոչ մեկ չէր լսում։ Նա այնտեղ սովից և ծարավից մահացավ և իր վերջին խոսքերն էին <և սա դուք համարում եք կատարյալ կյանք>։
բարոյականությունը ՛Կատարյալ բան գոյություն չունի, ամեն բան ունի թերություն գոյություն չունի անթերի(կատարյալ) բան։